Dead Poets society
Αδιαμφισβήτητα μια από τις ταινίες τις οποίες πρέπει να δείς έστω μια φορά στην ζωή σου . Όχι τόσο για τον ντόρο τον οποίο έχει δημιουργήσει (καθόλου άδικα ) γύρω από το όνομά της , αλλά ούτε και για το γεγονός ότι βασικό ρόλο έχει ο πολυαγαπημένος Robin Williams . Ο κύριος λόγος , έγκειται σε αυτό το πρωτόγνωρο ( δύσκολο να το περιγράψεις ) συναίσθημα που σου αφήνει τελειώνοντας.
Σε ένα αυστηρό σχολείο αρρένων όπου κυριαρχούν οι θέσεις της Παράδοσης , Τιμής , Πειθαρχίας και Διάκρισης και οι μαθητές είναι προορισμένοι να πνίξουν τα όνειρά τους και να ακολουθήσουν μια στείρα ζωή , εμφανίζεται ένας νέος καθηγητής με αντισυμβατικές και μάλλον κατακριτέες -για τα υπόλοιπα μέλη του σχολειου - μεθόδους οι οποίες βασίζονται στην νοοτροπία του : '' Άδραξε την μέρα '' .
Συγκλονιστικές ερμηνείες που εύκολα προκαλούν συγκίνηση και φυσικά με έναν απολαυστικό και συναισθηματικό Robin Williams σε έναν διαφορετικό και απαιτητικό ρόλο απένταντι στον οποίο - χωρίς υπερβολές - στάθηκε αντάξιος . Το σενάριο , πρωτότυπο και συνοδευόμενο απο μια εξίσου ονειρική σκηνοθεσία , ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό σινεφιλ με τις συνεχείς -αλλά διόλου κουραστικές - ανατροπές .
Και μετά το τέλος , η κάθαρση . Ίσως αυτό είναι που σου μένει . Η αίσθηση του να σκέφτεσαι τί μόλις είδες . Αυτό το carpe diem που κυριαρχεί όλη αυτή την ώρα στην ταινία και καταλήγει να τριβελίζει στο μυαλό . Η σκέψη της απολογίας στον εαυτό σου για αυτά που έχεις ζήσει..ή καλύτερα για αυτά που δεν έζησες και θες να ζήσεις αλλά ποτέ δεν έχεις χρόνο ή ποτέ δεν είναι αργά . Τελικα , μπορεί και να είναι αργά .
( Σ.Σ. Απαραίτητα τα χαρτομάντηλα )
Director:Peter Weir
Writer:
Tom Schulman
Stars:
Robin Williams, Robert Sean Leonard and Ethan Hawke
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου